Sztuka okazywania miłości dzieciom
"Stosunki międzyludzkie mają jedną cudowną cechę - nie
są statyczne. Zawsze można coś zrobić, aby stały się lepsze".
Kto czytał "Cztery języki miłości" ten
prawdopodobnie tej pozycji już zgłębiać nie musi. Postanowiłam jednak zobaczyć,
co autorzy mieli do powiedzenia na temat relacji z dziećmi. Książkę czyta
się przyjemnie, jest w niej dużo przykładów konkretnych osób, dzięki którym
można sobie uzmysłowić wagę problemu - nieświadomego często, braku okazywania
miłości dziecku.
Autor szczegółowo omawia takie kwestie jak okazywanie miłości dzieciom w konkretny sposób (np. poprzez pomoc, afirmację czy prezenty), ale porusza też temat gniewu i biernej agresji. Książka posiada też specjalny rozdział, skierowany do rodzin niepełnych.
Autor szczegółowo omawia takie kwestie jak okazywanie miłości dzieciom w konkretny sposób (np. poprzez pomoc, afirmację czy prezenty), ale porusza też temat gniewu i biernej agresji. Książka posiada też specjalny rozdział, skierowany do rodzin niepełnych.
Gorąco polecam. Zdałam sobie z tego sprawę, kiedy przygotowywałam
"wyciąg" cytatów do tego posta..
Zresztą zobaczcie sami - kto zdeterminowany - niech czyta poniższe, a trochę tego jest.
Rzadko trafiała się strona, na
której nie byłoby cennej wskazówki, którą chciałabym się z wami podzielić.
Zresztą zobaczcie sami - kto zdeterminowany - niech czyta poniższe, a trochę tego jest.
Bye!
W pigułce: Sztuka okazywania miłości dzieciom, czyli jak sprawić, aby dziecko czuło się kochane, Ross Campbell, Gary Chapman, Oficyna Wydawnicza "Vocatio", Warszawa 2005
"Ze wszystkich możliwych konsekwencji braku
porozumienia prawdopodobnie największe zagrożenie niesie ze sobą nieskuteczne
komunikowanie miłości naszym dzieciom".
"(...) nauczenie dzieci i młodzieży tego, jak powinny
radzić sobie z gniewem, jest jednym z najtrudniejszych zadań
wychowawczych".
"Tylko dziecko, której CZUJE SIĘ prawdziwie kochane i otoczone opieką, będzie
dawać z siebie wszystko co najlepsze".
"Kiedy dziecko czuje się kochane, o wiele łatwiej jest
je dyscyplinować i wychowywać niż wtedy, kiedy jego zbiornik emocjonalny jest
niemal pusty".
"Bezwarunkowa miłość, to miłość, która akceptuje
dziecko takim, jakie ono jest, a nie jego osiągnięcia".
"Większość rodziców kocha swoje dzieci i pragnie, aby
czuły się kochane, lecz niewielu potrafi skutecznie okazywać swoje
uczucie".
"Nie sposób okazać dziecku zbyt wiele bezwarunkowej
miłości. Dziecko można zepsuć przez brak dyscypliny lub niemądrą miłość, której
następstwem są błędy wychowawcze. Prawdziwa bezwarunkowa miłość nigdy nie
zepsuje dziecka, gdyż potrzebuje ono jej tyle, ile tylko może otrzymać -
rodzice nigdy nie zdołają okazać jej za dużo".
"(...) podstawy emocjonalnego zdrowia człowieka
kształtują się w ciągu pierwszych osiemnastu miesięcy jego życia, szczególnie w
oparciu o związek z matką".
"Przytulenie go [dziecka] zanim wyjdzie rano z domu
może mieć wpływ na emocje, jakie będą mu towarzyszyć przez cały dzień".
"(...) dziewczynki chcą mieć pewność, że są przez ojców
kochane bezwarunkowo, i wydaje się, ze ta potrzeba jest najsilniejsza w mniej
więcej jedenastym roku życia".
"Matki nigdy nie powinny przytulać nastoletniego syna w
obecności jego rówieśników".
"Słowa bardzo silnie komunikują miłość (...) budują w
dziecku poczucie własnej wartości i dają mu poczucie bezpieczeństwa. Choć ich
wymówienie trwa zaledwie chwilę, na długo zapadają w pamięć".
"Mądrzy rodzice zrobią wszystko, co w ich mocy, aby
zapanować nad swoim gniewem - ograniczyć go do minimum i wyrażać w dojrzały
sposób".
"Jeśli rodzice nie kierują świadomie rozwojem swojego
dziecka, rolę tę pełnić będą inni ludzie i instytucje (...)"
"Zakazy stanowią jeden z elementów wychowania dzieci,
ale nigdy nie powinny dominować".
"Słowom kocham
cię nigdy nie powinny towarzyszyć żadne warunki".
"W rzeczywistości dziecięce nieposłuszeństwo jest najczęściej
wołaniem o więcej czasu spędzanego z mamą lub tatą (...) Ofiarowanie czasu to
dar rodziców dla dziecka - dar obecności".
"Kluczem do znalezienia czasu dla dzieci są wartości,
jakim hołdujemy, i priorytety, które wyznaczamy w swoim domu".
"Długie lata szczerych rozmów przed zaśnięciem,
umożliwiających swobodne mówienie o swoich uczuciach, mogą zapobiec wielu
poważnym problemom w dorosłym życiu".
"Rodzice powinni wyznaczać czas, który rodzina będzie
spędzać razem, i tylko oni zdecydują, czy i kiedy inne wydarzenia mogą zmienić
ustalony porządek".
"Planujemy spotkania z innymi ludźmi - dlaczego nie z
własnymi dziećmi?"
"Dobre zabawki uczą skupiać uwagę na jakiejś czynności
i czerpać z tego radość".
"[Dzieci] gdy dorosną, będą wspominać swoje dzieciństwo
i wówczas zrozumieją, że największym prezentem była wasza miłość i wasza
obecność".
"Postawcie sobie cel: Niech nasze dzieci nauczą się
pomagać innym. Wiedzcie jednak, że nie nauczą się tego przez przypadek. Aby tak
się stało, muszą widzieć, jak pomagacie i im, i innym ludziom".
"Pamiętajcie, wychowanie dzieci nie polega na dawaniu
im wszystkiego, co im się zamarzy".
"Wbrew opinii wielu ludzi DYSCYPLINA nie jest terminem
o negatywnej konotacji. Wywodzi się z języka greckiego i oznacza uczyć, trenować. Dyscyplina to proces -
długi i wymagający wielkiej uwagi proces kierowania rozwojem dziecka od
niemowlęctwa po dorosłość".
"(...) musimy napełnić zbiornik miłości dziecka, ZANIM
zaczniemy wprowadzać do wychowania dyscyplinę".
'W naturze dziecka leży nieustanne testowanie naszej
miłości".
"Każdy rodzic powinien nauczyć się prosić własne
dziecko o wybaczenie".
"Bądź ŁAGODNY, LECZ STANOWCZY".
"(...) celem dyscyplinowania dzieci jest zmiana złego
zachowania i pomaganie dziecku w kształtowaniu samodyscypliny".
"Rozwój języka w dużym stopniu zależy od stymulacji
werbalnej w pierwszych latach życia".
"Kluczem do skutecznego motywowania dziecka jest
skłonienie go do przyjęcia odpowiedzialności za swoje zachowanie".
"Nie każdy gniew jest zły".
"Im gorzej dziecko radzi sobie z własnym gniewem, tym
większa będzie jego wrogość wobec osób sprawujących władzę".
"To nie gniew jest problemem, ale sposób, w jaki sobie
z nim radzimy".
"Gniewu nie można wykorzenić za pomocą
dyscypliny".
"Pamiętajmy, że dzieci - z natury niedojrzałe -
wyrażają swój gniew niedojrzale".
"Nie pozwalając im [dzieciom] wyrazić gniewu słowami,
zmuszamy je do tłumienia go - do czasu, aż znajdzie ujście w biernej
agresji".
"Wielu dorosłych żyje w ciągłym gniewie, ponieważ czuli
się niekochani przez swoich rodziców. Mogą podawać różne, mniej lub bardziej
uzasadnione powody swojego gniewu, ale u podstaw wszystkich wyjaśnień nadal
będzie krył się brak miłości".
"Za: Archibald
Hart - Łatwe życie wcale nie jest dobre dla duszy człowieka".
"Ktoś powiedział: Najlepszy sposób okazywania miłości
dziecku, to kochać jego matkę (ojca). To prawda".
"To, co robisz, aby okazać miłość swojej rodzinie, może
wiele zmienić w twoim kraju".
![](http://3.bp.blogspot.com/-yut2PG-9L18/VTdZX1uxJHI/AAAAAAAAAdo/vIAXJ40t7dA/s1600/podpis.png)
0 komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za twój komentarz :) Lila